Roman Reuzen: 50 grote Nederlandse schrijvers over hun dierbaarste boek van eigen én andermans hand
6 oktober 2025
'Roman Reuzen' (2025) is een bundeling van interviews door journalist Frénk van der Linden met 50 Nederlandse (roman)schrijvers. Aan iedereen is gevraagd wat zijn of haar favoriete boek is en wat de eigen meest dierbare roman is. Bij ieder artikel staan 2 foto's van de betreffende auteur, van de hand van portret- en reportagefotograaf Fjodor Buis.
Het boek is uitgegeven door Luitingh-Sijthoff, ligt nog in de boekhandel en kost 24,99 euro.
De geinterviewden
Arnon Grunberg, Wilma Geldof, Raoul de Jong, Gerda Blees, Ronald Giphart, Bregje Hofstede, Mensje van Keulen, Tommy Wieringa, Jessica Durlacher, Yvonne Kronenberg, Abdelkader Benali, Herman Koch, P.F. Thomése, Maarten 't Hart, Peter Buwalda, Oek de Jong, Manon Uphoff, Gustaaf Peek, Yvonne Keuls, Maxim Februari, Jaap Robben, Lydia Rood, Kader Abdolah, Edward van de Vendel, Marjan Berk, Mariken Heitman, Nelleke Noordervliet, Astrid Roemer, Auke Hulst, Murat Isik, Franca Treur, Adriaan van Dis, Arthur Japin, Bart Chabot, Susan Smit, Hanna Bervoets, Leon de Winter, Jan Terlouw, Esther Gerritsen, Philip Huff, Marion Bloem, Gerbrand Bakker, Rob van Essen, Anna Enquist, Marcel Möring, Mohammed Benzakour, Anna van Praag, Erna Sassen, Niña Weijers, Alex Boogers, Connie Palmen, Jan Sibelink.
In de beschrijving van het boek die her en der op internet staat wordt ook melding gemaakt van Ilja Leonard Pfeijffer maar die is nergens te bekennen.
Gerard Reve
Er is één schrijver die een boek van Reve als favoriete boek heeft gekozen: voor Herman Koch was dat 'Op Weg Naar Het Einde'.
Kochs fascinatie begon met de live TV-uitzending in 1969 in de Allerheiligste Hart te Amsterdam waar een feestelijke avond werd gehouden ter gelegenheid van de toekenning van de P.C. Hooftprijs aan Reve. Het was een gedenkwaardige avond en de jonge Koch (toen 15) was gefascineerd.
Koch plunderde in de weken nadien de ouderlijke boekenkast. Aan één boek van Gerard Reve kan hij nog altijd zijn hart ophalen: 'Op Weg Naar Het Einde'. Het ligt vóór hem op tafel, wat je noemt aan flarden gelezen, voorzien van ezelsoren en met op talloze pagina's de onderstrepingen en uitroeptekens die zijn overleden vader ooit met een ballpoint aanbracht. Zonder deze roman zou het debuut van Herman, 'Red mij, Maria Montenelli', beslist niet zijn geschreven zoals hij het eind jaren tachtig schreef.
"Bevrijding, dat straalt het hele boek uit", zegt Koch. Naar zijn gevoel durfde Reve vóór zichzelf óver zichzelf te schrijven. Tot in het absurde aan toe. "Je ziet aan elke pagina dat dat voor hem een ontdekking was".
Koch maakt er geen geheim van: de aanpak van Reve, met name qua stijl, heeft op hem een 'besmettelijk' effect gehad. So what? zei hij lachend. "In zijn boek 'Zelf schrijver worden' zegt Reve dat het helemaal niet erg is om je grote voorbeelden naar de letter te imiteren, want als je ook maar één druppel talent hebt, komt wat origineel is, van jezelf, er toch wel uit?"
Meer Gerard Reve
Koch is dus de enige van de 50 schrijvers die een boek van Reve als favoriet heeft maar Reve duikt in het boek nog wel een paar keer op. Meteen in de inleiding al waarin Frénk van der Linden begint met een herinnering aan een ontmoeting met Gerard Reve:
'Hebt u een huisdier?' Met een ernstige blik in de ogen keek Gerard Reve me aan.
'Zeker, een heel trouwe hond'
'Bent u in het bezit van een foto?'
Ik stak een hand in mijn rugzak en viste er een mapje uit. Wat was de zelfbenoemde volksschrijver van plan?
Hij pakte het verkreukelde kiekje aan, hield het met de linkerhand omhoog, zegende het met zijn rechter, als een paus-van-dienst, en drukte er plechtig een kus op.
'Zo, sprak Reve terwijl hij de foto aan me teruggaf, 'nu komt hij in de hemel'
'Zeker, een heel trouwe hond'
'Bent u in het bezit van een foto?'
Ik stak een hand in mijn rugzak en viste er een mapje uit. Wat was de zelfbenoemde volksschrijver van plan?
Hij pakte het verkreukelde kiekje aan, hield het met de linkerhand omhoog, zegende het met zijn rechter, als een paus-van-dienst, en drukte er plechtig een kus op.
'Zo, sprak Reve terwijl hij de foto aan me teruggaf, 'nu komt hij in de hemel'
Reve verder
Verder duikt Reve op in het verhaal van de Marokkaans-Nederlandse schrijver Mohammed Benzakour die verteld dat hij als jong ambtenaar op een Haags ministerie halve dagen op de WC doorbracht met romans van Gerard Reve en werken van Kierkegaard en Rousseau.
De Turks-Nederlandse schrijver Murat Isik komt met een wat merkwaardige observatie over Reve:
"Voor schrijven is een bepaalde lijdensdruk vereist, denk ik. Als je niet iemand bent als Grunberg of Reve, die meteen zelfvertrouwen heeft, helpt het wanneer je door iets wordt gekweld. Dat maakt een soort overlevingsdrang los. Zo van: hier móet ik uitkomen. Die uitweg is het schrijven."
Ik vermoed dat Isik het werk van Reve (en Grunberg) niet grondig kent of gelezen heeft want op het gebied van lijden en kwellingen deed Reve aardig mee.
Tot slot staat er nog een fraaie, Reve-gerelateerde misser in het stuk van Anna van Praag:
"Iedere dinsdagavond kookt ze thuis een eenvoudige doch voedzame maaltijd - zoals Gerard Reve placht te zeggen - voor een groep jongeren (..)"
Zoals oplettende kijkertjes wel zullen weten was Reve inderdaad een groot liefhebber van eenvoudige maaltijden maar de uitdrukking 'een eenvoudige doch voedzame maaltijd' is toch echt van Marten Toonder, die de meeste avonturen van Bommel en Tom Poes laat eindigen met een in Bommelstein door Joost bereidde eenvoudige doch voedzame maaltijd.
Website: romanreuzen.nl
|
| home | nieuwsarchief | bibliotheek | colofon |