LOT met ca. 240 originele zwart-wit negatieven en 35 zwart-wit foto's van Gerard Reve, 1974 en 1975.
Hoofdzakelijk: de redactie van Op de Keper, de signeersessie van Reve bij boekhandel Willems te Weert (opening boekenweek 1974) en de festiviteiten rond de benoeming van Van het Reve tot Ridder in de orde van oranje Nassau, 29 en 30 april 1974. De foto's zijn van de hand van fotograaf Wil Linders.

Op 2 maart 1974 begon de boekenweek van 1974. (Voor de liefhebber: het boekenweekgeschenk dat jaar was Louis Couperus: Als ik bijvoorbeeld de geest van mijn moeder op den rand van mijn bed zag zitten.) Ter gelegenheid van deze boekenweek zat Reve die dag bij Boekhandel Willems, Markt 13, Weert, klaar om boeken te signeren.

Boelaars, Koninklijke Jaren, p. 90v: "Ik toog erheen, samen met fotograaf Wil Linders, die deze middag voor het eerst foto's van de mediagenieke auteur maakte. Hij viel meteen in de smaak: 'Zeg maar wat ik moet doen. Je mag alles met me doen, wat je wil.' Helemáál waar was dat niet, want Reve wilde per se niet met bril op gefotografeerd worden. Voordat Linders begon, vroeg de schrijver om een kam: 'Ik ben nogal ijdel.' Hij zag er overigens uitstekend uit, die middag. Gezond, bruin gezicht en gekleed in donker pak met paarse stropdas, zat hij achter in de winkel aan een tafeltje, waarop een boek van Maarten Biesheuvel lag. Verder stond er een pak karnemelk, een wijnglas, er was vloeipapier, een potje inkt en diverse rode en blauwe kroontjespennen. Op een andere tafel stond het hele Reve-oeuvre."

"Er werd die middag voor zo'n 360 gulden verkocht en de auteur mocht menige handtekening zetten. Dat deed hij in opperbeste stemming. De klanten gedroegen zich nogal schuchter. Er bleef genoeg tijd voor gesprekjes tussendoor. Over deze vertoning: 'Ja, het is eigenlijk doodergerlijk, hè. Je doet het dan voor die man, om die man te helpen, maar het is eigenlijk niks. Het is de eerste keer dat ik doe.' Tegenover eigenaars Willems benadrukte Reve na afloop, dat het hem was meegevallen. Hij dronk alleen de karnemelk: 'Ik drink de laatste tijd erg weinig. Ik wil nog weleens een hele fles wijn op een avond uitdrinken, maar het gebeurt ook dat ik weken niets drink.'"

Een tweede 'fotosessie' vond plaats op 29 april 1974, de dag dat Reve tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau werd benoemd. Boelaars, p. 105: "Om kwart over elf zou de uitreiking van de onderscheidingen beginnen. Fotograaf Linders en ik waren al een halfuur tevoren op het gemeentehuis aanwezig. De PTT was druk doende kabels te leggen voor een radio-uitzending op Hilversum I. Nico Haasbroek van de VPRO bereidde zijn gesprek voor. Even later kwamen nog enkele journalisten binnen. (..) Wil Linders maakte voor Op de Keper veel foto's, waarbij de schrijver zich allergewilligst betoonde: 'Je zegt maar wat ik moet doen.' Het voorstel om Reve en burgemeester [Frans Breekpot] samen te fotograferen voor het staatsieportret van de koningin in de raadszaal viel in goede aarde."

"De foto verscheen later ook in Vrij Nederland en Propria Cures. Breekpot, die een grote hekel had aan Op de Keper, kon moeilijk weigeren. Maar hij reageerde furieus, toen Wil Linders vervolgens voorstelde een glas in de hand te nemen: 'Dat heeft geen pas, om voor de beeltenis van Hare Majesteit, met een borrel in de hand te poseren!"

Een dag later, Koninginnedag 1974, maakte Linders weer foto's van Reve, waaronder ook een portretfoto, die hij beloofde ingelijst en wel bij Reve thuis af te leveren. Boelaars, p. 112: "Reve raakte zeer gesteld op de toen 25-jarige Keper-fotograaf: een stoere, vriendelijke jongeman, overigens een rokkenjager pur sang die bij voorkeur een ruig leren jack droeg, motor reed en een prachtige blauwe sportwagen bezat. Binnen een week bracht hij de op 30 april beloofde portretfoto, die intussen was afgewerkt en ingelijst, bij Reve thuis."

"Toen Wil rond half zeven kwam aanrijden, passeerde hij de schrijver, die aan de wandel was, stopte en bood een lift aan. Bij de flat aangekomen werd op Gerards kamer een fles wijn opengetrokken en - zoals gebruikelijk - geserveerd in simpele Duralex theeglazen. De auteur toonde zich opnieuw onder de indruk van de foto, die een speciale plaats in zijn kamer zou krijgen. Onder het drinken ontspon zich een geanimeerd gesprek, onder meer over de Harley Davidson van Wil. Guus, die erbij was, begreep maar niet hoe je zo'n zware motor in bedwang kunt houden. Tegen Gerard: 'Ik zou nooit bij Wil achterop durven!' De reactie van Gerard was natuurlijk een andere: 'Ik zou best weleens bij Wil achterop willen', daaraan droogjes toevoegend: 'O, grapje.'"